Çağdaş şiirimizin tartışılmaz ustası 20. yüzyılın en ünlü şairi dünyaca tanınmış komünist şair Nâzım Hikmet’in ölümünün 61. yılı…
Tepeden tırnağa sosyalizme inanç, tepeden tırnağa kavga, hasret ve ümitten ibarettir Nâzım Hikmet.
Nâzım Hikmet, hiç de öyle sonradan yakıştırıldığı gibi romantik komünist değildir, Leninist’tir. Komünistlere bir çift sözü vardır: “ister devlet başında olun, ister zindanda, ister sıra neferi, ister parti kâtibi, Lenin girebilmeli, her zaman, her mekânda işinize, evinize, bütün ömrünüze kendi işi, öz evi, kendi ömrüymüş gibi” der.
Üç yaşında Halep'te paşa torunluğu, on dokuzunda Moskova'da komünist Üniversite öğrenciliği kırk dokuzunda yine Moskova'da Tseka-Parti konukluğu.
Kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir, Nâzım ayrılıkların. Hapislerde de yattı büyük otellerde de Partisinden koparmaya yeltendiler; sökmedi…
Pablo Neruda Nâzım’ın ölümü üzerine yazdığı “Nâzım'a Bir Güz Çelengi” adlı şiirinde şu soruları sorar: “Kardeşim benim, adanmış asker, dünyada nasıl da yalnızım sensiz (…) Nasıl dövüşülür senden örnek almaksızın,/Senin halksal bilgeliğinden ve yüce şair onurundan yoksun?/Teşekkürler, böyle olduğun için! Teşekkürler o ateş için/Türkülerinle tutuşturduğun, sonsuzca.” Yaşamınla bize örnek olduğun için, bize kavgayı, inancı, adanmışlığı, komünist olmayı öğrettiğin için ve elbette olağanüstü şiirlerin için teşekkürler. Sana söz verdik dolaşacak elini kolunu salaya sallaya, dolaşacak en şanlı elbisesiyle, işçi tulumuyla bu güzelim memlekette hürriyet... Sana söz verdik Sosyalist Türkiye’yi kuracağız!